Topienie lub palenie Marzanny to stary zwyczaj słowiański. Boginka ta była symbolem zimy, zła i śmierci. Wraz z zimą odchodzi, ustępuje miejsca zwycięskiej wiośnie, przynoszącej ludziom w ciepłych promieniach słońca nowe życie, radość, nadzieję. Ludzie zmęczeni zimą nie chcieli czekać bezczynnie na przybycie wiosny, więc gdy topniały lody – Marzannę wrzucali do wody bądź palili. Kukłę robili ze słomy, osadzali na silnym i długim kiju. Głowę formowali ze szmat i malowali węglem lub kredkami. Całą Marzannę przybierali papierowymi wstążkami lub kwiatami.
Obecnie tradycja topienia Marzanny ma charakter zabawy i nadal jest praktykowana w wielu szkołach. My również podtrzymujemy tą tradycję. Dzieci z klasy III samodzielnie przygotowali kukłę. Następnie klasy I-III oraz przedszkolaki pod nadzorem nauczycieli pozbyli się zimowej pani.
